Efficiënt inkopen
‘Ik probeer zo efficiënt mogelijk te koken, zeker in deze tijd. Dat betekent laag in kosten en zoveel mogelijk afvalvrij. Ik haal bijvoorbeeld graag mijn producten uit de antiverspillingskoeling in de supermarkt en haal groentes bij de boer.’ Wat ze voor haar afhaler Maaike kookt hangt af van wat ze zelf eten. ‘Maaike eet liever geen vlees en weinig koolhydraten, maar ze is een makkelijke eter dus een beetje gehakt door de pasta vindt ze niet erg.’
“Ik vind de meerwaarde van koken voor een buur voornamelijk zitten in het niet weg hoeven gooien van eten.”
Thuiskok Valery
Net als vroeger
Koken voor een buurtgenoot via Stichting Thuisgekookt betekent voor Valery minder verspillen en meer delen. ‘Het gaat me eigenlijk niet zozeer om het koken, want koken doe ik toch. Ik vind de meerwaarde van koken voor een buur voornamelijk zitten in het niet weg hoeven gooien van eten. Bovendien zit delen in m’n bloed. Ik kook altijd teveel, hoe fijn is het dat ik daar nu een extra buik mee kan vullen?’ Dat delen heeft Valery meegekregen nog van toen ze nog klein was. ‘Vroeger kon iedereen die langs kwam altijd mee eten en werd ik regelmatig met een bakje naar de buurvrouw, m’n tante of m’n oma gestuurd.’
Kort maar krachtig
Het contact met Maaike is fijn, vindt Valery: ‘Kort maar krachtig!’. Zo komt Valery altijd eventjes binnen. ‘Dat geeft me een prettig gevoel. Het is namelijk wel fijn dat het goed klikt als je wekelijks contact hebt.’ Maaike is bovendien een hele attente afhaler. ‘Om de zoveel tijd krijg ik een cadeautje van haar, zo lief vind ik dat. Goede olijfolie of een lekkere zelfgemaakte walnootolie: het is echt verwennerij.’
Routine en ritme
Door alle lockdowns was Valery haar dagelijkse ritme en routine lange tijd kwijt. Het koken voor een buurtgenoot hielp haar de draad weer op te pakken. ‘Ik heb kinderen dus gelukkig moet ik wel, maar er waren dagen dat ik niet vooruit te branden was. Door te koken voor Maaike ben ik weer gaan plannen, gezonder gaan koken en efficiënter boodschappen gaan doen. Daardoor ben ik koken ook weer als ontspanning gaan zien. Dat is denk ik het grootste cadeau dat Stichting Thuisgekookt me heeft gegeven.’
