Een echte klik
Via een Facebookadvertentie kwam Roberto in contact met Stichting Thuisgekookt. Omdat de rechterhelft van zijn lichaam – ‘nét mijn goede kant’ – niet meer meewerkt en koken niet meer lukt, meldde hij zich aan en wordt gekoppeld aan Dennis. ‘Het was geluk bij een ongeluk,’ aldus Roberto, ‘dat ik Dennis heb getroffen en dat het zo goed klikt. Je ontvangt meer dan alleen een maaltijd: het menselijk contact maakt het écht heel leuk.’ Ook voor de mantelzorger van Roberto, Janneke, is het een uitkomst: ‘Dennis kookt niet alleen, maar brengt het eten wanneer Roberto wil eten, warmt het vervolgens op en maakt tijd voor een praatje. Dat scheelt mij enorm veel zorg één keer per week.’
Dennis kookt niet alleen, maar brengt het eten wanneer Roberto wil eten, warmt het vervolgens op en maakt tijd voor een praatje. Dat scheelt mij enorm veel zorg één keer per week.
Janneke, mantelzorger van Roberto
Koken als passie en vrijwilligerswerk in één
Dennis wilde iets terugdoen voor de samenleving, maar wist niet goed wat. Bij het zien van een Instagramoproep om zich aan te melden als thuiskok dacht hij meteen: ‘Dit is echt iets voor mij.’ Zijn vriendin moet er niet aan denken om lang in de keuken te staan waarna de maaltijd in vijf minuten wordt opgegeten, ‘Maar ik hou ervan,’ zegt de bevlogen thuiskok. ‘Lekker glaasje wijn erbij, gezelligheid in de keuken, hapje tussendoor… Ja, koken is echt mijn ding.’ Dit type vrijwilligerswerk is een uitkomst: ‘Je helpt iemand door een portie meer te koken, het is dichtbij huis én ik kan mijn passie kwijt. Win-winsituatie.’
Van aftasten naar een bijzondere band
De eerste ontmoeting was nog wat aftasten. Roberto: ‘We schelen vijfendertig jaar, dus je kijkt eerst de kat uit de boom. Maar al snel bleek dat we dezelfde humor hebben. We maken grappen, praten veel en lachen samen.’ Die gezamenlijke kookmomenten zijn inmiddels vaste prik. Geen werk- of privéafspraken voor Dennis op de donderdagavond, want dan is hij er voor Roberto. Ze vierden zelfs laatst hun één jarige-matchjubileum met cadeautjes.
Van elkaar leren
Dennis werd nieuwsgierig naar Roberto’s Italiaanse smaak. ‘Ik vroeg: jij bent Italiaan, wat vind jij nou écht lekker? Toen leerde hij mij Italiaanse recepten. We bezochten samen met Janneke erbij de Italiaanse groothandel. Ik neem de ingrediënten mee en we koken vervolgens samen bij hem thuis. Soms ben ik wel twee uur bij hem, voor het koken en kletsen. En: ik kan nu echt lekker Italiaans koken.’ ‘Nou, dat moet-ie nog leren hoor, dat echte Italiaanse koken,’ zegt Roberto met een knipoog.
Als mantelzorger ontlast door extra zorg
Mantelzorger Janneke beseft dat ze het getroffen hebben met Dennis, met dat extra stapje dat hij zet. ‘Soms heeft hij minder tijd om ter plekke te koken en dan brengt hij de maaltijd. Dat is ook goed, want dat is het idee van Stichting Thuisgekookt. Als er wat meer uit voortkomt, dan is dat alleen maar mooi meegenomen voor ons.’
Het sausje eroverheen
Voor Roberto maakt Dennis’ komst een groot verschil: ‘Het eerste wat hij vraagt is: hoe gaat het met je? Dan praten we daarover. Het is meer dan alleen eten – het is het sausje eroverheen.’ Ook voor Dennis is de klik bijzonder: ‘Ik zie hoe blij hij is. En eerlijk, ik hoop dat iemand dat later ook voor mij doet.’
Dit type vrijwilligerswerk is een uitkomst: ‘Je helpt iemand door een portie meer te koken, het is dichtbij huis én ik kan mijn passie kwijt. Win-winsituatie.’
